Herdenking Margraten 2015

Memorial Day

Op 24 mei jl. vond in Margraten de ‘Memorial Day Ceremony’ plaats. In Margraten liggen ruim 8.300 Amerikaanse militairen begraven die 70 jaar geleden werden ingezet om Europa te bevrijden van de Duitse bezetter en daarvoor het hoogste offer brachten.

Namens de Koning was generaal-majoor J.A. van der Louw aanwezig. Hij is adjudant-generaal van Z.M. de Koning en Chef van het Militaire Huis. Verder woonden tal van hoogwaardigheidsbekleders, waaronder premier Mark Rutte en de ambassadeur van de USA, mr. Timothy M. Brons de plechtigheid bij.

Tijdens zijn rede vertelde de minister-president over Gerald 'Mike' Knight, die tijdens de oorlog vermist raakte bij Groesbeek en wiens resten pas vorig jaar werden gevonden. Zijn naam stond bijna 70 jaar op the Tablets of the Missing. Zijn drie broers keerden terug, maar Mike kwam niet thuis. Het sloeg een gat in de familie. Zijn moeder plaatste een vlaggetje in het kozijn. Als symbool voor de hoop op zijn thuiskomst. Hoop die decennialang bleef bestaan, omdat zijn verhaal in de familie werd doorgegeven. Een paar jaar geleden werden de stoffelijke resten van Mike Knight gevonden op een boerenakker bij Groesbeek. Om hem heen lagen lege kogelhulzen. Het bewijs dat hij vocht tot zijn laatste snik. Bij zijn naam op the Tablets of the Missing staat nu een rozet, dat markeert dat hij is teruggevonden. Mike is bijgezet in het graf van zijn moeder. Herenigd in de dood werd zijn reis naar huis, die zeventig jaar te lang duurde, eindelijk voltooid. Het verhaal van Mike Knight is een van de vele verhalen over hoop, heldenmoed en over de onvoorstelbaar grote offers die zijn gebracht voor de vrijheid. Zijn familie bleef hopen op zijn thuiskomst, omdat zijn verhaal onderling werd doorgegeven. Wij moeten de verhalen van de gevallenen blijven doorgeven. Generatie op generatie.

"Vrijheid heeft geen begin en geen einde", zei de premier. "Vrijheid moet worden onderhouden, verdedigd en doorgegeven. En dat is aan ons." De gevallenen worden niet vergeten. We blijven hun namen noemen en hun verhalen vertellen. Alle graven in Margraten en vele namen op the Tablets of the Missing zijn geadopteerd, door Limburgers, door families en schoolklassen. Zij zorgen jaar in jaar uit voor de graven en schrijven met de nabestaanden. Zodat de nabestaanden weten dat hun geliefden nooit worden vergeten. Niet in de Verenigde Staten en niet in Nederland. Het toont de onlosmakelijke band tussen onze landen. Een eeuwenoude band, die zal blijven bestaan, omdat wij staan voor dezelfde waarden. Wij delen een rotsvast geloof in democratie, vrijheid en rechtvaardigheid. En we zijn bereid om daar offers voor te brengen - ook het hoogste offer.

Wij buigen ons hoofd voor hen die vielen. Zij blijven in onze herinnering en hun verhalen geven wij door. Als een vlaggetje in het kozijn. Van generatie op generatie